Sadece 2 yaşına kadar görebildiğim ancak hatırlayamadığım ve fotoğaflar dışında hiç tanımadığım rahmetli dayımı TRT'nin Belgesel kanalındaki bir yöresel belgeselde yöresel bir oyunu oynarken görmek benim için ne kadar heyecan verici ise annem için de bir o kadar acı vericidir eminim.
Dipnot: Babam için ise durum "La hanım bak senin rahmetli bilader bu belgeselde oynuyodu"dan ibaretti...
22 Şubat 2010 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Kopirayt mopirayt hikaye. Şurdan bi ufak al üstü kalsın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder