Sanırım 4 yada 5 yaşlarındayım. Babamla beraber ellerimizde kağıtlar bi yere doğru gidiyorduk. Neresi olduğunu şuan hatırlayamıyorum. Sonra birileri ile buluştuk. Babam elindeki kağıtlara bakarak birşeyler tarif ediyordu. Ardından dedemgilin ovadaki eski evine gittik. Babama sordular "Nerdeydiniz ?" diye. Ben de hemen çocuk aklımda cevaplamıştım "Şuraya gittik. Kadastro yaptık." diye. Aile erkanından bir kahkaha fırtınası koptu. Tabi ben yaptığım hatanın farkında olmayarak kızdım biraz "Neye gülüyorsunuz ?" diyerekten....
Dün bu anımı tekrar rüya olarak gördüm. Şimdilerde hakikaten babamın bir mesklektaşı olarak babam ile birlikte çalışıyorum. Ve şuan anlıyorum ki bazı şeyler gerçekten tesadüf değil...
31 Ekim 2009 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
ben çocukluğumda inşaatları izlerdim. günlerce. kolonları, filizleri,betonun ıslatılmasını, yolculuk esnasında yapıları eleştirir bok atardım , şimdi de aynı şeyi yapıyorum
Betonseverlik dediğimiz olgu bu olsa gerek...
Yorum Gönder